Click here for English version
ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ
Τα Πλοία της Συμπόνοιας: H Αληθινή Ιστορία της Διάσωσης των Ελλήνων, Σμύρνη, Σεπτέμβριος 1922
Από το Χρήστο Παπουτσή
Εκδόσεις Peter E. Randall
Portsmouth, NH
Mε σκληρό εξώφυλλο: - 254 σελίδες
ISBN (Αριθμός Βιβλίου)-13: 978-1-931807-66-1
Από τη Σοφία Νίμπη
Επειδή η ζωή, και η ιστορία για το θέμα αυτό, είναι προσωπική, πάντοτε θεωρούσα ότι ο εμπρησμός της Μεσογειακής Μητρόπολης της Σμύρνης το 1922 είναι η ιστορία της μητέρας μου. Σήμερα, 86 χρόνια μετά, χάρις σε ένα βιβλίο που έχει πρόσφατα εκδοθεί, Τα Πλοία της Συμπόνοιας: Η Αληθινή Ιστορία της Διάσωσης των Ελλήνων, Σμύρνη. Σεπτέμβριος 1922 από τον Χρήστο Παπουτσή, ξέρω ότι η διάσωση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων από εκείνη τη μεγάλη καταστροφή είναι η ιστορία του Έισα Τζέννινγκς. Ο Τζέννινγκς ήταν ένας ήσυχος, ταπεινός άνθρωπος που εργαζόταν στην ΧΑΝ (Y.M.C.A.), ο οποίος κίνησε γη και ουρανό προκειμένου να εξασφαλίσει τη μεταφορά εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, συμπεριλαμβανόμενης πιθανώς και της μητέρας μου και της οικογένειάς της. Χρησιμοποιώντας σωστή τεκμηρίωση στο βιβλίο του, ο Χρήστος Παπουτσής δείχνει πώς ο Έισα Τζέννινγκς, καθοδηγούμενος από την επιρροή των ηθικών του πεποιθήσεων, οργάνωσε μια από τις μεγαλύτερες προσπάθειες διάσωσης στην ιστορία.
Σήμερα η Τουρκική πόλη Ιζμίρ δεν έχει τίποτα κοινό με την κοσμοπολίτικη πόλη που ήταν γνωστή ως Σμύρνη, στην οποία γεννήθηκε η μητέρα μου το 1916 και στην οποία στην ηλικία των 6 ετών ήταν αυτόπτης μάρτυρας απερίγραπτων φρικαλεοτήτων οι οποίες στοίχειωσαν τη ζωή της μέχρι τη μέρα που πέθανε στο Wellesley στην ηλικία των 81 ετών. Η αναζήτηση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μου που στοχεύει στο να ανακαλύψω περισσότερα πράγματα για την παιδική ηλικία της μητέρας μου, έχω διαβάσει σχεδόν το κάθε βιβλίο για τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1922 κατά τη διάρκεια της οποίας 55000 σπίτια και 5000 καταστήματα κάηκαν ολοσχερώς και χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά επιθυμούσαν διακαώς να ζήσουν στην προκυμαία αυτής της ιστορικής πόλης, της οποίας ο θαυμαστός πολιτισμός κάλυψε μια μακρά περίοδο πολλών αιώνων. Και έμαθα πολλά για την ηρωική γενιά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Αλλά μέχρι τώρα, ποτέ δεν ήξερα πώς διασώθηκαν αυτοί οι άνθρωποι ή το πόσο σημαντικό ρόλο ένας Αμερικανός, όχι απλά ένας λησμονημένος ήρωας, αλλά μέχρι τώρα ένας άγνωστος ήρωας διαδραμάτισε ώστε να σωθούν τόσες πολλές ζωές. Το βιβλίο Τα Πλοία της Συμπόνοιας αποσαφηνίζει πειστικά το ρόλο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, αποκαλύπτοντας πώς οι αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, φοβισμένοι από τη δοκιμασία των προσφύγων, εργάστηκαν με τον Έισα Τζέννινγκς και οργάνωσαν τα πλοία που βρίσκονταν στην περιοχή σε μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση. Πλοία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία μετέφεραν χιλιάδες πρόσφυγες από τις Τουρκικές ακτές. Τα Αμερικανικά πλοία επίσης παρείχαν τροφή και ιατρική περίθαλψη, και διένειμαν τις προμήθειες στους καταυλισμούς των προσφύγων.
Τα Πλοία της Συμπόνοιας δεν αφηγούνται ολόκληρη την ιστορία της Σμύρνης και της Μεγάλης Πυρκαγιάς που την κατέστρεψε. Όμως το βιβλίο αυτό αποκαλύπτει αρκετά πράγματα και προσφέρει αδιαμφισβήτητες αποδείξεις που σχετίζονται με την παρουσίαση της ιστορίας αυτής. Οι σελίδες του βιβλίου περιέχουν ακριβώς αυτό που ο Χρήστος Παπουτσής αναφέρει πως θα περιείχε όταν επέλεξε τον τίτλο που απαρτίζεται από 15 λέξεις. Μέσα από μια εκτεταμένη έρευνα η οποία διήρκεσε μια δεκαετία και διεξήχθη από τον συγγραφέα και την σύζυγό του, Μαρία, που ταξίδεψαν σε πολλά μέρη του κόσμου προκειμένου να πάρουν συνέντευξη από τους απογόνους των προσφύγων και να ανακαλύψουν κάποια αρχεία που θα τους βοηθούσαν στην έρευνά τους, το βιβλίο προσφέρει μια ιστορία που είναι απαραίτητο να ειπωθεί και στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Αυτή η ιστορία περιγράφει τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν από τη Μεγάλη Πυρκαγιά στις 14 Σεπτεμβρίου του 1922 και από τον αποφασιστικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Έισα Τζέννινγκς στη διάσωση των προσφύγων από τη σφαγή. Οι φωτογραφίες χαράζονται ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Οι αυθεντικές περιγραφές των γεγονότων και οι ανταποκρίσεις από τις άλλες χώρες παρουσιάζονται με τέτοιον τρόπο που ο αναγνώστης βρίσκεται στον τόπο του μακελειού και νιώθει την αγωνία, τον πόνο, την απόγνωση, και επίσης την ελπίδα καθώς φτάνουν τα πλοία.
Αυτό που έχει προσφέρει σ’ εμάς και την ιστορία μέσα από το βιβλίο «Τα Πλοία της Συμπόνοιας: H Αληθινή Ιστορία της Διάσωσης των Ελλήνων, Σμύρνη, Σεπτέμβριος 1922» είναι ένα υπέροχο έργο που έλειπε από τη σχετική βιβλιογραφία και περιγράφει ένα επικό γεγονός που ο κόσμος δεν είχε πάντοτε αντιμετωπίσει δίκαια. Εγώ, ως περήφανη απόγονος της ηρωικής γενιάς των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, είμαι ευγνώμων στον Χρήστο Παπουτσή επειδή παρουσιάζει μια σωστά τεκμηριωμένη και αδιαμφισβήτητη ιστορία την οποία δεν κρίνω απλά ως ιστορικό γεγονός αλλά επίσης μια έκφραση εκτίμησης και σεβασμού στο πρόσωπο της μητέρας μου και των Ελλήνων εκείνης της ιστορικής περιοχής που έχασαν την πατρίδα που αγαπούσαν μέσα σε μια νύχτα από μια καταστροφή που όχι μόνο δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί, αλλά η οποία θα έπρεπε να είναι ένα μάθημα το οποίο δεν θα έπρεπε να έχει επαναληφθεί. Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται από τα ολοκαυτώματα που επακολούθησαν σε άλλα μέρη του κόσμου, η βαρβαρότητα των ανθρώπων απέναντι στους συνανθρώπους τους παραμένει μια κατάσταση που δεν είναι εύκολο να εξαλειφθεί.
«Τα Πλοία της Συμπόνοιας: H Αληθινή Ιστορία της Διάσωσης των Ελλήνων, Σμύρνη, Σεπτέμβριος 1922» είναι ένα ιστορικό ?????? που θα πρέπει να βρίσκεται στο ράφι κάθε βιβλιοθήκης. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει κάποιος να έχει στην κατοχή του και να διαβάζει, ένα βιβλίο που μπορεί κάποιος να χαρίσει ως δώρο, ένα βιβλίο για τους εραστές της ιστορίας το οποίο μπορεί να διαβαστεί επανειλημμένα. Προσωπικά, εγώ σκοπεύω να «επισκεφτώ» τις σελίδες του τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, στις 14 Σεπτεμβρίου, στην Εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, την ημέρα εκείνη που η Μεγάλη Πυρκαγιά κατέστρεψε ένα πολιτισμό το 1922, σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους, και άλλαξε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που άφησαν τον γενέθλιο τόπο τους και έγιναν πρόσφυγες σε άλλες περιοχές. Και στις 14 Σεπτεμβρίου, δεν θα συλλογίζομαι μόνο τη ζωή της μητέρας μου αλλά, χάρις στο Χρήστο Παπουτσή θα κάνω επίσης μια προσευχή ευχαριστίας στην ψυχή ενός ανθρώπου, του Έισα Τζέννινγκς, ο οποίος μας έδειξε πώς «ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά, ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Ο Έισα Τζέννινγκς δεν το πίστευε μόνο αυτό, το έζησε. Μπορούμε να φιλοδοξούμε ότι μπορούμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο πράγμα.» (Τα Πλοία της Συμπόνοιας, σελίδα 219).
Η Σοφία Νίμπη, διοικητική υπάλληλος στην Ελληνική Ορθόδοξη Μητρόπολη της Βοστώνης, ????? δημοσιογράφος και ανεξάρτητη συγγραφέας.
Το βιβλίο μπορεί να το παραγγείλει κάποιος από την Εταιρεία Διανομής Enfield. Τηλέφωνο: (+1 ) 603-632-7377. [Καντε κλικ εδω για περισσοτερες πληροφοριες.]
